Franz Josef gletsjer en nog veel meer moois..

Het einde zit er bijna op. Gister mijn laatste dagje in Christchurch gehad. Vanochtend ben ik al vroeg naar Sydney gevlogen, waar ik nu nog een dag heb voor ik naar huis vlieg. Wat is de tijd hard gegaan! Hier nog een verslag van de 2e en 3e week:

Zondag 14 maart vertrok ik vanuit Wellington met de ferry naar het Zuidereiland. Voor ik 's ochtends vroeg weer al mijn spullen bij elkaar had geraapt, nam ik nog even afscheid van Jon, de Canadees. Na een drie uur durende ferrytrip kwam ik aan in Picton, waar ik deze keer het openbaar vervoer nam naar Nelson, the sunniest city in NZ. Hier boekte ik voor de volgende dag een tweedaagse wandel/kayaktrip door het Abel Tasman National Park. De volgende dag zou de bus me om 06.20u ophalen. Dus nadat ik mijn tas inclusief slaapzak had klaargezet, ging ik vroeg slapen.

Om 08.20u schrok ik wakker.. bus gemist! Ik baalde als een stekker.. wat nu? Gelukkig waren ze bij de kayakcompanie erg aardig en kon ik mijn kayaktrip verzetten naar de volgende dag. Pfoe wat een geluk! Maar ik ben die ochtend alsnog naar het Abel Tasman NP gegaan en heb daar een heerlijke wandeling gemaakt van ongeveer 4 uur. Het was echt prachtig! Vantevoren nog een ritje met de aquataxi, langs Split Apple Rock, naar Onetahuti Beach. Vanuit daar liep ik naar Anchorage hut, waar ik die nacht zou slapen. Het was gezellig met de mensen die daar ook waren, maar helaas ging iedereen vroeg naar bed aangezien de meesten al weer vroeg op pad moesten. Voor ik ging slapen heb ik nog heerlijk aan het strandje naast de hut gelegen.

Die volgende ochtend heb ik weer van de zon genoten aan het strand. Strakblauwe lucht, heerlijk wat muziek geluisterd. Rond een uurtje of 12 liep ik naar een ander strand. Hier ontmoette ik de groep waarmee ik die middag zou kayaken. Ook dit was echt geweldig! Het was super mooi weer. Onderweg kwamen we op een eilandje zeehonden tegen. Ook was er een ander eilandje waar je ontzettend veel vogels hoorden zingen. Echt een mooi orkest! Na deze kayaktrip, nam ik de bus terug naar Nelson. Zie foto's van deze dagen in het Abel Tasman National Park.

Woensdag 17 maart was het St. Patricksday, een Ierse feestdag wat hier in Nieuw-Zeeland goed wordt gevierd. De betekenis ervan weet ik eigenlijk nog steeds niet haha. Deze dag stond een busreis van Nelson naar Greymouth op de planning, via de mooie westkust van NZ. Hier hebben we een wandeling gemaakt bij Cape Foulwind, en natuurlijk konden de beroemde Pancake Rocks ook niet worden overgeslagen. Opnieuw indrukwekkend mooi. Ik was nu al helemaal fan van het Zuidereiland! In Greymouth ben ik 's avonds met wat Denen en een Zweed de Irish pub ingedoken vanwege St. Patricksday. Flink gelachen om alle dronken feestende mensen, inclusief onze buschauffeur. Na wat biertjes, gingen we toch weer terug naar het hostel want morgen gingen we weer verder, en zou de bus ons om 08.00u oppikken.

Met een nog halfdronken buschauffeur achter het stuur, reden we op weg naar Franz Josef. Ook onderweg maakten we weer wat stops in onder andere Hokitika en het historische plaatsje Ross. Uiteindelijk kwamen we rond 13.00u aan in het kleine plaatsje Franz Josef. Hier boekte ik een gletsjerhike voor de volgende dag. Hier keek ik echt naar uit! Ik was zo benieuwd hoe het zou zijn om op het ijs te staan..

En vrijdags was het dan zover: de hike op de Franz Josef gletsjer! Met verschillende lagen over elkaar (3 lagen werd aangeraden, maar ik nam geen risico en trok 5 lagen over elkaar aan ;-)), een broek, een regenjas en handschoenen en een muts, en niet te vergeten de spikes voor de boots, gingen we de bus in richting de gletsjer. Met een groep van ongeveer 10 mensen gingen we samen met een gids de gletsjer op. Al snel kreeg ik het warm en trok ik wat lagen uit. Zo ging het eigenlijk de hele dag, dan was het weer warm van het lopen en trok ik wat lagen uit en tijdens de lunch moest ik weer wat lagen aantrekken. De gids legde steeds wat uit over de gletsjer, erg interessant allemaal. Op weg naar boven, kwamen we verschillende hindernissen tegen: een grot van ijs, maar bijvoorbeeld ook een hele smalle kloof, waar ik maar net door heen paste. Helaas waren mijn sokken net iets te groot en ook de boots waren niet echt comfortabel, dus had ik al snel last van blaren. Maar dat mocht de pret niet drukken, want het was zo gaaf toen we op het hoogste punt stonden, wat we die dag zouden bereiken. Na wat fotootjes gingen we weer naar beneden. Na 8 uur klimmen en dalen stonden we weer onderaan de gletsjer. Echt ongelovelijk als je dan weer terugkijkt waar je net nog hebt gelopen. Ik was wel blij dat ik mijn schoenen uit kon doen. Aan het eind van deze actieve dag, ging ik samen met wat busgenootjes naar de Hot Pools. Dit keer was het gewoon een aangelegd zwembad, maar dat was na deze dag wel prima. Rond een uurtje of 10 kwamen we met oude-oma-handjes uit het water. Die avond was ik even aan het twijfelen of ik nog een dagje zou blijven (aangezien de Magic bus de volgende ochtend niet zou rijden), maar er was naast de gletsjer weinig te beleven in Franz Josef, dus besloot ik toch maar de volgende dag de intercitybus naar Wanaka te nemen.

De intercitybus was helaas niet zoals het openbaar vervoer wat ik eerst tussen Nelson-Picton had. Het was namelijk een tourbus met een te enthousiaste buschauffeur. Samen met wat oudjes in de bus, heb ik de hele rit naar allerlei anekdotes van de chauffeur geluisterd, beetje suf haha. We maakten ook nog een koffie- en lunchstop op weg naar Wanaka, waar de oudjes zich lekker lieten verwennen. Meer dan in mijn dagboek schrijven heb ik niet gedaan. Toen we in de buurt van Wanaka kwamen, werd de omgeving weer heel mooi. De meren Hawae en Wanaka maakten de foto's compleet. In Wanaka ging ik naar een gezellig hostel, wat veel weg had van een skihut. In de winter is dit namelijk een populair ski-oord. Die middag heb ik nog wat door het plaatsje gelopen, en ben ik ook langs een welbekende cinema geweest. Toevallig draaiden ze de volgende dag de film: 'The girl with the dragon tattoo'. Deze film is opgenomen naar aanleiding van het boek van Stieg Larsson, wat Saar toevallig in Australie had gekocht. De boeken zijn erg bekend en blijkbaar ook goed, dus ik was erg benieuwd naar de film. De film boekte ik voor de volgende avond. Verder heb ik die avond burritos gemaakt en een beetje gerelaxed.

De volgende dag heb ik weer een keer uitgeslapen. Dat was alweer lang geleden, want meestal moest ik elke ochtend rond een uurtje of 8 ergens klaarstaan. Na een uitgebreid ontbijt, heb ik de wandeling naar de top van Mount Iron gemaakt met als resultaat een geweldig uitzicht over Lake Wanaka. Na deze 1,5 uur durende wandeling kwam ik uit bij Puzzling World, een gebouw waar je je als puzzelfanaat heel wat uurtjes kan vermaken. En dat heb ik dus ook gedaan! Ik nam een kijkje binnen en voor ik het wist ben ik aan de slag gegaan met de meest ingewikkelde puzzels. Een Engelse jongen die ik had leren kennen via de bus, kwam die middag in Wanaka aan en met hem ben ik het Labyrint en de Illusion Rooms in gegaan. Het labyrint hadden we na 40 minuten af. Maar wat hebben we gelachen en onze ogen uitgekeken in de Illusion Rooms. Vooral toen we een kamer in gingen waar ik een reus leek, en Chris een kabouter. Na deze gezellige middag, maakte ik opnieuw mijn burritos warm. Met een volle buik ging ik die avond naar de cinema. Voor het eerst in mijn eentje haha. Wat trouwens prima was! Ik heb echt genoten van de film, een echte aanrader (weet alleen niet of ie al uit is in Nederland?)! De cinema was ook nog erg gezellig: er stonden echte banken zodat je je er gewoon thuis voelde en zelfs een oude auto waarvanuit je de film kon zien. In de pauze werden er zelfgebakken koekjes en icecream verkocht. Erg lekker!

Na deze twee dagen in Wanaka, was het tijd om dit leuke plaatsje te verlaten en op weg te gaan naar Queenstown. Queenstown staat bekend als de partyplaats van NZ, maar daarnaast zijn er ook erg veel activiteiten te doen, van bungeejumpen tot raften tot mountainbiken, enz.
In mijn volgende en laatste verhaaltje zal ik jullie laten weten hoe de laatste 1,5 week in NZ zijn verlopen.

Liefs vanuit Sydney,

Margriet

P.S: Foto's zijn te zien op: http://picasaweb.google.com/108276961294349895558