Northern Island of New Zealand!

Eindelijk is hier dan mijn eerste verslag vanuit Nieuw-Zeeland. De tijd vliegt om dus gauw een verslag van de eerste week in het Noordereiland van NZ:

Na een slapeloze nacht in Cairns, toch een beetje gespannen voor de reis naar NZ, maar ook door dronken kamergenootjes, harde muziek vanuit de bar van het hostel, en omdat ik me nog steeds niet lekker voelde, stond ik om 06.00u op. Om 10.00u zou mijn vliegtuig vertrekken naar Brisbane. Na al mijn spullen gepakt te hebben, was het afscheid met Saar daar. De busshutle naar de airport stond te wachten dus het ging allemaal erg snel. Met dikke tranen zeiden we gedag, toch wel gek na 5 maanden met zijn tweetjes. We hebben het zo mooi gehad! Een geweldig mooie tijd in Adelaide, en een super trip van Adelaide naar Cairns! Deze reis zal ik nooit meer vergeten! Dankjewel Saar voor al de mooie momenten in die 5 maanden. Je was een SUPER reismaat! Als ik terug ben, gaan we gauw herinneringen ophalen en foto's bekijken! :)

Met tranen over mijn wangen verliet ik Cairns. De vlucht van Cairns naar Brisbane verliep snel. En toen ik in Brisbane was, belde ik Mijke en Maaike. Zij waren de vorige dag aangekomen in Brisbane voor 4,5 maand Australie. We waren dus eventjes in dezelfde stad. En heel lief, na een paar uur kwamen ze aanlopen op het vliegveld. Zo gek om ze te zien hier, maar zo leuk! Heerlijk gekletst over mijn tijd met Saar in Australie, en over wat hun te wachten stond: een geweldige tijd!
Na deze korte ontmoeting was het tijd om weer gedag te zeggen. Na ze veel succes te wensen, wilde ik gaan inchecken. Helaas liep dit anders dan ik dacht. Al met al kwam het er op neer dat ik een bewijs moest hebben van mijn vlucht terug uit NZ naar Sydney, Australie. De computer op het vliegveld opende mijn bewijs niet dus printte lukte niet, en Jetstar kon het bewijs niet faxen, domweg omdat ik 20 minuten met ze aan de telefoon hing, zonder dat ze opnamen. Na een uur heen en weer lopen tussen balies, was er eindelijk iemand die me echt wilde helpen. Met deze medewerker ging ik naar zijn kantoor waar ik het bewijs uitprintte. Pfoe, wat was ik blij! Op dat moment voelde ik me ook helemaal niet goed, stond te shaken van de koude rillingen en mijn keel deed nog steeds veel pijn. Maar ik kon het vliegtuig in! Yes! En na 3 uurtjes vliegen stond ik in Auckland! Mijn trip kon beginnen!

De volgende dag was een bezoekje aan de dokter niet te vermijden. Ik voelde me nog steeds niet goed. Toen de dokter 1 seconde in mijn keel keek, wist hij het gelijk: acute tonsilitis. Antibiotica zou moeten helpen. Mooi, dacht ik, want nu kon ik me eindelijk een keer beter gaan voelen. De rest van de dag heb ik gebruikt om te orienteren op mijn reis zover dat ging. Ik ging langs het Magic-kantoor. Met deze organisatie zou ik door NZ reizen. Ook deed ik nog wat boodschappen en kocht een NZ-simkaart. 's Avonds heb ik het rustig aangedaan en ben vroeg gaan slapen. Hopelijk zou de AB kuur na 2 dagen zijn werk doen.

De volgende dag in Auckland wilde ik graag wat meer zien, ook al was ik niet helemaal fit. Ik vertrok naar Waiheke Island. Hier heb ik de bus gepakt en heerlijk aan het strand gezeten. Ik merkte al gelijk de mooie groene natuur op (zie foto's). 's Avonds ben ik vroeg naar bed gegaan want de volgende dag zou ik vertrekken naar Rotorua.

Maandag vertrok de bus via Mt Eden, een berg waarvanuit je Auckland kan zien, naar Rotorua. Wat een geweldige uitzicht! Ook kwamen we onderweg een grote fles tegen van Lemon & Paeroa, een bekend drankje in NZ, waar natuurlijk een foto van gemaakt moest worden. Ook reden we langs Matamata, met als tweede naam Hobbiton. Hier is voor een deel de Lord of the Rings opgenomen. Inmiddels leerde ik al wat busgenootjes kennen, erg gezellig! Aan het eind van de middag waren we in Rotorua,een stadje wat midden in een gebied ligt met geothermische activiteit van vulkanische oorsprong. Hier liep ik nog even langs Lake Rotorua. Wat een stank! In dit plaatsje hangt namelijk een rotte eierenlucht, een zwavellucht. 's Avonds hadden we een traditionale avond van de Maori. We werden met de bus opgehaald, want we gingen naar een klein Maori village. Hier werd er gedanst en gezongen. Na een blik op alle tradities van de Maori, kregen we nog een mooie voorstelling met opnieuw veel dans en zang. Hierna was het tijd voor een diner! Een heerlijke maaltijd met natuurlijk wat traditionele gerechten van de Maori. Iedereen genoot erg van deze avond. Moe en voldaan ging ik naar bed.

's Ochtends was het opnieuw tijd voor een busreis. Deze zou gaan vanaf Rotorua, via Waitomo naar Taupo. In Waitomo een bezoekje gebracht aan de Glowworm caves. Een grot had ik natuurlijk al eerder gezien, maar deze glowwormen waren wel erg indrukwekkend. Met een boot vaarden we door de grot en overal waren lichtjes. Heel gaaf om te zien! In Taupo verbleef ik in een gezellig klein hostel. Na wat gekletst te hebben met de mensen die ik had ontmoet, was het weer tijd om naar bed te gaan. De volgende dag zou ik gaan skydiven... waaah!

Vandaag was het de dag van de sprong uit het vliegtuig. Met een limousine werden we opgehaald. Aangekomen bij het skydivecentrum kregen we introducties en werden we in een pak gehezen. Het ging allemaal best snel en tijdens al deze gebeurtenissen, maakte mijn instructeur een video van me. In het vliegtuig was het uitzicht al erg mooi. Er waren gelukkig niet heel veel wolken dus ik kon heel ver over Lake Taupo kijken, super! Maar toen moest ik eruit. Eerst ging een andere jongen, en inderdaad Saar dat is echt het engste, want je ziet iemand gewoon uit het vliegtuig vallen. Nu was ik aan de beurt. Op een hoogte van 15.000 feet (4,6 km) sprong ik uit het vliegveld! De vrije val was echt heel gaaf! Ik kon alleen maar gillen en dat heb ik dus ook veel gedaan haha. Na 60 seconden kwam de parachute naar buiten en konden we nog rustig van de omgeving genieten. Het was helemaal top!
Na de skydive, kreeg ik de foto's en de dvd mee met alle momenten van de skydive er op. De dvd van mij en een ander meisje bekeken we samen. Wat gek om je zelf terug te zien, maar wel erg tof! Leuk zo'n aandenken. Met de limousine werden we weer afgezet voor ons hostel.
De rest van de dag een beetje door Taupo gewandeld en 's avonds kwam ik iemand van de bus tegen waar ik mee naar de Hot Springs ben gegaan. Dit is een natuurlijke warmtebron, waar we met nog wat anderen de hele avond in hebben gezeten. Dat was echt heel relaxed! Tot een uurtje of 10 zaten we daar in het ontzettend hete water en daarna liepen we terug naar het hostel om te gaan slapen.

Donderdag 11 maart was het tijd voor de Tongariro Alpine Crossing. Dit is een tocht van 19.4 km tussen de bergen door, langs meren en over bergen, en wat uiteindelijk eindigde via een stroom door de bossen. Deze wandeling staat bekend als de 'New Zealand's best one day walk', en dat was het zeker! Heerlijk genoten van de omgeving. Het weer hielp op het midden van de dag niet echt mee met alle wolken, maar gelukkig klaarde het rond 14.00u op en kon ik toch het uitzicht over The Blue Lake zien. Zie foto's van deze geweldige dag!

De volgende dag reisde ik af naar Wellington. Het was een lange busrit, dus aan het eind van de middag kwamen we pas aan in het hostel in de hoofdstad van NZ. De lange dagen braken me wel een beetje op dus na wat internet en contact met het thuisfront, was het tijd om te gaan slapen. De volgende dag had ik met een Italiaanse jongen afgesproken om naar het museum van Wellington te gaan.

Om 10.00u de volgende dag ging het museum open. Uiteindelijk hebben we hier welgeteld 5,5 uur rondgelopen haha. Er was zoveel te zien en te beleven, echt heel erg leuk. Veel over de Maori-cultuur, maar er was bijvoorbeeld ook een immens grote octopus te zien, die 3 jaar geleden was gevangen op de oceaan vlakbij NZ. Met ontzettend veel informatie liepen we uit het museum richting het Parlementsgebouw van Wellington: The Beehive, wat dus ook op een bijenkorf lijkt. Helaas waren we te laat voor een tour, maar een wandeling langs de mooie gebouwen was wel genoeg na deze informatieve dag.
's Avonds nogal spontaan met een kamergenoot uit Canada naar de Botanische Tuinen gegaan. Voor we daar aankwamen maakten we nog een ritje in de welbekende cable car. Dit was echt een hilarische avond! De Canadees vond de geuren van allerlei bloemen namelijk erg interessant dus bij elke bloem ging hij even ruiken. Een beetje vreemd, maar ach we hebben erg gelachen. Ook beklommen we een boom, waarvanuit je uitzicht had over de stad Wellington. Uiteindelijk liepen we na een aantal uur weer terug naar het hostel. De volgende dag zou ik met de ferry naar het Zuidereiland vertrekken. Volgens vele mensen is op dit eiland nog veel meer moois te zien, dus ik ben erg benieuwd!

De meeste foto's staan op de volgende website: http://picasaweb.google.com/108276961294349895558

Een dikke kus,

Margriet